17. Hafta

17. Hafta

Yine Kar..

Ne karlı bir kış yaşıyoruz, çok uzun sürdü sanki.. Öle böle geldik ofise, hem yoğun, hem gergin ve çokk yorucu bir hafta geçirdik, bu hafta neler yaptığımı bile unuttum neredeyse, o kadar..

Akşamları saat 10 olmadan uyudum hep sanırım, melisa ıhlamur ve elma çayı karışımına sardık, her akşam demleyip demleniyoruz karı koca : )

Eve dönüşte servise binmediğim sürece mide bulantım da yok, sıfırlanmadı henüz ama geçmiş ayları düşünürsem buna şükür diyorum!  Bel ağrısı ve ayağıma giren kramplar dışında rahatsızlık verici fiziksel bir olumsuzluk yok, azıcık göbek çıktığı için rahat kıyafetlere geçiş sürecindeyim galiba, istemeyerek, minnacık kotlarım, güzel eteklerim bekleyin seneye sizlerle olucam;)

Bu haftanın en hoş en güzel şeyi kardeşimden gelen mis çiçeklerdi, belirtmeden geçemeyeceğim. Canım benim o ya, herşeyden öte benim için, gerçekten “Herşeyden” !! İyi ki var, iyi ki hep hissettiriyor varlığını, karşılıksız, beklentisiz sevgisiyle..Ne çok şey var bıkmadan söyleyebileceğim ona dair.. Bu his ve bağ yüzünden hep diyorum ya, kardeşsiz olmaz, muhakkak kardeşi olmalı miniğiminnn, inşallah doğumdan sonra da fikrim değişmez;)

Hı bi de, saçlarımı boyattımmmm, nasıl mutluydum anlatamam 4 saat sonrası kuaförden çıktığımda: )! Doktorumuz izin verdi tabi, bitkisel boya olmak koşuluyla ki zaten doğuma kadar max. 3 kez boyatırım diye tahmin ediyorum, bakalım..

Ayrıca Ezgi’cim geldi haftasonu, isim de düşünmüş, Ege olsunmuş: ) Gezdik dolandık hep birlikte, havanın güzelliğinden faydalanarak.. Gerçekten bu isim mevzuu nolcak bilmiyorum, doğumdan zordur yazıodu bi yerde, öyle herhalde: ) Neyse daha vakit var, kasmayalım di mi..

Detaylı ultrasona girip, miniğimizi daha renkli daha yakından görmemize az kaldı, 20. Hafta başında gideceğiz inşallah, çabuk geçsinnn zaman..