35. Hafta
Yine heyecanlı bir bekleyiş sonrası muayenemize gittik,
2.360 gr. olmuş bizim kıpırdağımız, herşey yolunda ve sorun yok şükür, yüzünü
göremiyoruz artık çünkü iyice aşağıda ve kafasını arkaya dönmüş. Bol bol
bacaklarını, poposunu görüyoruz: ) Bu hafta itibarıyle 67 kilo olup, baştan bu
yana 12 kilo almışım ben de. Muayene sonrası ilk kez NST’ye bağlandım, 15 dk.
sürer dediler ama bir saati buldu, cihaz kasılmaları ve bebeğin kalp atışını
kısaca anne karnındaki iyilik halini ölçüyor ve her ölçüm raporlanıyor, mucize
birşey ama ya içindeki tüm hareketlerini, seslerini duymak, pıt pıt kalbini
dinlemek! Hemşireler raporu görünce bi gözleri açıldı, baya hareketliymiş
dediler:) Hiççç durmuo ki inanamazsınız, uyuduğu zamanlar çok nadir, dünyaya gelince de
bu şekilde olursa çekeceğimiz var anlaşılan:) Şaka bi yana, olsun karnımda çok sakin
durup, ben de sürekli endişeli olup ona olumsuz etki vereceğime, bu enerjiyi
hissetmeyi tercih ederim, çok da eğlenceli zaten emin olun, sadece arada
baskıları zorluyor artık ağırlaştığı için.
Bacaklarım ve ayaklarım akşamları davul gibi, ellerim hafif
şiş rahatsız etmiyor ama ayaklar zorluyor epeyce.. Geceleri de inanılmaz sık
uyanıyorum, malum wc ziyaretleri, gelecekteki sık uyanışlara bir hazırlık
olmalı, herşeyin bir sebebi var;)
Tansu Bey’in yakın zamanda yaşadığı doğum hikayesini
paylaşmak istiyorum, herkese göre farklılık gösterdiği konusundan bahsederken
arada anlattı. Bir arkadaşın sancıları tutuyor, Tansu Bey’i arıyor, o da bazı
sorgulamalar yaptıktan sonra hastaneye gitmesini söylüyor, Tansu Bey bu esnada
evde, bayan hastaneye ulaşınca ordaki ilgilenenlerle görüşüyor ve açılmanın
fazla olmadığını söylüyorlar. Zaman geçiyor, Tansu Bey de evden çıkamıyor
dolayısıyle, doğum başlayacak gibi ise hastaneye gideceğinden dolayı.. Neyse ki
arıyorlar gelin diye, gidiyor ama bebeğin kafası biraz yamuk duruyor, sezeryan
öneriyor, kız istemiyor, ısrarcı normal doğum yapmak konusunda.. Oturup
gazatesini vs.alıp kızı bekliyor:) En sonunda vakumla çekmek durumunda kalıyor ve sonrasında 45.dk dikiş atıyor. Haklı
olarak diyor ki, normal doğum yapmaya engel bir durum varsa, ısrarcı olmamak
lazım çünkü bu kız 5-6 yıl sonra idrar tutamamaktan vs sebeplerden şikayetçi
olacak.. Normal doğum istediğimi, her ne kadar korksam da bunu asla yansıtmadan
her defasında söylüyorum Tansu Bey’e ki, o da zaten normal ilerliyoruz ama
extrem bi durum olursa söyleyeceğim diyor. Güvenim bu konuda sonsuz ona,
anlamıyorum da insanları.. Yani normal doğum olamayacak gibi ise, doktor şu şu
nedenden sezeryana alalım diyorsa, ne cesaret riske atıyorlar.. Bence çok
ısrarcı olmamak lazım, sağlığınız ve bebeğin sağlığı öncelikli, doğum şekli değil
!
Bu hafta annecimin de doktor kontrolü vardı, sağlığı iyi çok
şükür, onun doktoru ile de yıllardır artık sürekli kontrole gittiğimizden
dolayı ilişkilerimiz çok iyidir. Toruna hasret, tonton biri, Osman Tanık, belki
duymuşsunuzdur.. Bu sefer gittiğimizde karnımı büyümüş görünce, hayran hayran
bakarak içimi açıcı şeyler söyledi ve bir pipi görüyorum orda sanki dedi: ) !!!!
Bu söylemle, bu haftaki erkek diyenlerin sayısı 5 olmuş oldu!!! Ama ben son
gittiğimizde gördüm, kız: ) Dolayısıyle % 60 rahat içim;) Neyse, kendisine
durumu özetleyip, söyledim ama ısrarcı, hatta senaryo yazdı hemen, erkek
olacakmış ve adını Yamaç koyacakmışım, sonra diyecekmişim Osman Hoca böyle
böyle dedi vs.diyee: ) Eğlendik baya..
Haftasonunu evde dinlenerek geçirdik, uzun süre sonra. Her
haftasonu birşeylere koşturuyor durumdaydık, eksikler azalınca koşturmaca da
azaldı. Arkadaşlarımız geldi, onlarla sohbet ettik derken hızlı geçti aslında.
Gelecek hafta derinnn derin bir temizlik operasyonu olacağından, evde herşey
havada ve tek tek yıkanıyor: ) Bu iş biterse üzerimden yük kalkacak resmen.
İşyerimde bir haftam kaldı, dolayısıyle biraz yoğun, iş
devirleri vs. derken karmançormanım, psikolojik olarak da.. Bir yandan hem
sıcaklardan, hem doğum yaklaştığından, dinlenme ihtiyacım yükseldiğinden,
etrafın sürekli bişiler sormasından da sanırım azıcık bunaldığımdan gitmek
istiyorum, ama bir yandan da burukluk var, şöyle ki en fazla bir işim olmadan
geçirdiğim süre 1 aydı bu zamana kadar, şu an bulunduğum Vodafone’da da 7.
yılım, tabi bu 7 yılda çok değişiklikler yaşadık.. Ama sonuç olarak
alışkanlıklar vs. biraz zor gelecek arada 6 ay mola vermek.. Melis gelince
fırsatım olmayacak muhakkak ama bir bilinmeze doğru ilerliyor olmak tuhaf
hissettiriyor.. Yaşayıp göreceğim...
Deli gibi merak ediyoruz, özledik, bekliyoruz ama bu dönem
de bitsin istemiyorum ben sanki yaa zaman zaman, gerçekten.. Şimdiden huzurumuz
çoğaldı evimizde, daha mutluyuz, pozitifiz, birbirimize bakışımız bile değişti,
çok başka herşey şimdiden, ki düşünemiyorum Melis gelip bunları kaça katlayacak ;-)
Az kalmış:)NST'de hareket ettiğinde pıt pıt atan kalbi nasıl da hızlanıp yüksek sesle atmaya başlıyor değil mi:)doğum konusunu kafana takma bence o nasıl gelmek istediğine çoktan karar vermiştir zaten, sağlıklı olsun yeter.Ama Türkiye'de beni tek düşündüren doktorların sezeryana daha sıcak bakmaları ve bazen gerekmese de sezeryana almaları, ama tabi onlara güvenmekten başka çaremiz yok.Normal doğumu çok isteyip sonunda 41. haftada sezeryan doğum yapan bir anne olarak, onu sağlıkla kucağıma aldıktan sonra hepsi geride kaldı diyebilirim.Bu arada düşünürsen epidural sezeryan tavsiye ederim, uyanık olup doğar doğmaz kucağına almak ve hemen emzirebilmek harika.
YanıtlaSilEvet ilk girişim olduğu için değerler yükselince panik olmuştum: ) Kesinlikle karar vermiştir, çok takmıorum ama normal doğum da korkutmuyor değil, hangisi hayırlı ise öyle olsun diye dua etmekten başka seçeneğim yok şu an.
YanıtlaSilDoktorlar konusunda da haklısın, umarım ilk izlenimi ile sonrası aynı olur:s