35. Hafta

35. Hafta

Yine heyecanlı bir bekleyiş sonrası muayenemize gittik, 2.360 gr. olmuş bizim kıpırdağımız, herşey yolunda ve sorun yok şükür, yüzünü göremiyoruz artık çünkü iyice aşağıda ve kafasını arkaya dönmüş. Bol bol bacaklarını, poposunu görüyoruz: ) Bu hafta itibarıyle 67 kilo olup, baştan bu yana 12 kilo almışım ben de. Muayene sonrası ilk kez NST’ye bağlandım, 15 dk. sürer dediler ama bir saati buldu, cihaz kasılmaları ve bebeğin kalp atışını kısaca anne karnındaki iyilik halini ölçüyor ve her ölçüm raporlanıyor, mucize birşey ama ya içindeki tüm hareketlerini, seslerini duymak, pıt pıt kalbini dinlemek! Hemşireler raporu görünce bi gözleri açıldı, baya hareketliymiş dediler:) Hiççç durmuo ki inanamazsınız, uyuduğu zamanlar çok nadir, dünyaya gelince de bu şekilde olursa çekeceğimiz var anlaşılan:) Şaka bi yana, olsun  karnımda çok sakin durup, ben de sürekli endişeli olup ona olumsuz etki vereceğime, bu enerjiyi hissetmeyi tercih ederim, çok da eğlenceli zaten emin olun, sadece arada baskıları zorluyor artık ağırlaştığı için.

Bacaklarım ve ayaklarım akşamları davul gibi, ellerim hafif şiş rahatsız etmiyor ama ayaklar zorluyor epeyce.. Geceleri de inanılmaz sık uyanıyorum, malum wc ziyaretleri, gelecekteki sık uyanışlara bir hazırlık olmalı, herşeyin bir sebebi var;)

Tansu Bey’in yakın zamanda yaşadığı doğum hikayesini paylaşmak istiyorum, herkese göre farklılık gösterdiği konusundan bahsederken arada anlattı. Bir arkadaşın sancıları tutuyor, Tansu Bey’i arıyor, o da bazı sorgulamalar yaptıktan sonra hastaneye gitmesini söylüyor, Tansu Bey bu esnada evde, bayan hastaneye ulaşınca ordaki ilgilenenlerle görüşüyor ve açılmanın fazla olmadığını söylüyorlar. Zaman geçiyor, Tansu Bey de evden çıkamıyor dolayısıyle, doğum başlayacak gibi ise hastaneye gideceğinden dolayı.. Neyse ki arıyorlar gelin diye, gidiyor ama bebeğin kafası biraz yamuk duruyor, sezeryan öneriyor, kız istemiyor, ısrarcı normal doğum yapmak konusunda.. Oturup gazatesini vs.alıp kızı bekliyor:) En sonunda vakumla çekmek durumunda kalıyor ve sonrasında 45.dk dikiş atıyor. Haklı olarak diyor ki, normal doğum yapmaya engel bir durum varsa, ısrarcı olmamak lazım çünkü bu kız 5-6 yıl sonra idrar tutamamaktan vs sebeplerden şikayetçi olacak.. Normal doğum istediğimi, her ne kadar korksam da bunu asla yansıtmadan her defasında söylüyorum Tansu Bey’e ki, o da zaten normal ilerliyoruz ama extrem bi durum olursa söyleyeceğim diyor. Güvenim bu konuda sonsuz ona, anlamıyorum da insanları.. Yani normal doğum olamayacak gibi ise, doktor şu şu nedenden sezeryana alalım diyorsa, ne cesaret riske atıyorlar.. Bence çok ısrarcı olmamak lazım, sağlığınız ve bebeğin sağlığı öncelikli, doğum şekli değil !

Bu hafta annecimin de doktor kontrolü vardı, sağlığı iyi çok şükür, onun doktoru ile de yıllardır artık sürekli kontrole gittiğimizden dolayı ilişkilerimiz çok iyidir. Toruna hasret, tonton biri, Osman Tanık, belki duymuşsunuzdur.. Bu sefer gittiğimizde karnımı büyümüş görünce, hayran hayran bakarak içimi açıcı şeyler söyledi ve bir pipi görüyorum orda sanki dedi: ) !!!! Bu söylemle, bu haftaki erkek diyenlerin sayısı 5 olmuş oldu!!! Ama ben son gittiğimizde gördüm, kız: ) Dolayısıyle % 60 rahat içim;) Neyse, kendisine durumu özetleyip, söyledim ama ısrarcı, hatta senaryo yazdı hemen, erkek olacakmış ve adını Yamaç koyacakmışım, sonra diyecekmişim Osman Hoca böyle böyle dedi vs.diyee: ) Eğlendik baya..

Haftasonunu evde dinlenerek geçirdik, uzun süre sonra. Her haftasonu birşeylere koşturuyor durumdaydık, eksikler azalınca koşturmaca da azaldı. Arkadaşlarımız geldi, onlarla sohbet ettik derken hızlı geçti aslında. Gelecek hafta derinnn derin bir temizlik operasyonu olacağından, evde herşey havada ve tek tek yıkanıyor: ) Bu iş biterse üzerimden yük kalkacak resmen.

İşyerimde bir haftam kaldı, dolayısıyle biraz yoğun, iş devirleri vs. derken karmançormanım, psikolojik olarak da.. Bir yandan hem sıcaklardan, hem doğum yaklaştığından, dinlenme ihtiyacım yükseldiğinden, etrafın sürekli bişiler sormasından da sanırım azıcık bunaldığımdan gitmek istiyorum, ama bir yandan da burukluk var, şöyle ki en fazla bir işim olmadan geçirdiğim süre 1 aydı bu zamana kadar, şu an bulunduğum Vodafone’da da 7. yılım, tabi bu 7 yılda çok değişiklikler yaşadık.. Ama sonuç olarak alışkanlıklar vs. biraz zor gelecek arada 6 ay mola vermek.. Melis gelince fırsatım olmayacak muhakkak ama bir bilinmeze doğru ilerliyor olmak tuhaf hissettiriyor.. Yaşayıp göreceğim...

Deli gibi merak ediyoruz, özledik, bekliyoruz ama bu dönem de bitsin istemiyorum ben sanki yaa zaman zaman, gerçekten.. Şimdiden huzurumuz çoğaldı evimizde, daha mutluyuz, pozitifiz, birbirimize bakışımız bile değişti, çok başka herşey şimdiden, ki düşünemiyorum Melis gelip bunları kaça katlayacak ;-)