İsim:

Email: *

Mesaj: *

İsim:

Email: *

Mesaj: *

11 Şubat 2014 Salı

Emzirmeye Veda Etmeye Yaklaşırken..

Yazının başlığı bile içimi burktu..
Emzirmek benim için hiçbir zaman aman bitse de rahat etsem dediğim bir duygu olmadı en başından beri.. Neden böyle diyorum, etrafta aaa hala emziriyor musun, ben hiç sevemedim emzirmeyi diyenlere rastladığımdan.. Ne garip di mi, nasıl böyle hisseder ki insan.
İnanılmaz, tarifsiz bir his ! İlk zamanlar ara ara aklıma düşerdi, nasıl vedalaşacağız, ben bıraktıramayacağım galiba diye.

Melis şu an tam 19 aylık. Aslında iki yaşına kadar emzireceğim diyordum, doktorumuz 18. ayda sonlandırmamı önerdiği halde. Neden bırakmaya yavaştan başlamak istiyorum; çünkü artık faydası oldukça azaldı, fazla müptela oldu, benimle ilişkisinin çoğunluğu emzirmekten ibaret hale geldi. Oyun oynarken bile bi anda bırakıp emmek istiyor ya da kucağıma aldığımda direk krizi tutuyor ve dinmiyor. İşten eve döndüğümde, üzerimi zor değiştiriyorum, o kadar. Ev kalabalıksa ya da farklı bir ortamdaysak ve başka şeylerle oyalanıyorsa çok aramıyor, gece emme sıklığı da azaldı, yok denecek kadar.
Son dönemlerde çok hasta olduğu için, emerek huzur buluyordu, daha da bağımlı oldu. 
Kış bitsin, hastalığı bitsin, şu ay geçsin derken yaklaştık..

Nisan ayı gelince yani tam 22 aylık olduğunda, yaz da gelmeden kesmek istiyorum. Bu süreçte, yok şunu bunu sür, tiksindir gibi yöntemleri asla denemek istemiyorum. Travmatik kısmının yanı sıra, bu şekilde vedalaşsın istemiyorum açıkcası. Ama Melis, "aa süt bitmiş, artık emmeyeceksin" vs vs diyerek bıraktırılacak bir çocuk da değil. Hep söylüyorum zaten bak yakında emmeyeceksin, büyüdün, sütler bitecek gibi cümleleri. Genelde de çok kararlı bir insan olmadığımdan ve bu konuda da kararlı olmak gerektiğinden işim zor. En kötü, sütün kesilmesi için ilaç kullanayım diyorum ki (bilirsiniz o ilaçları kullanınca asla emzirmemeniz gerekiyor), dayanamayıp emzirmeyeyim..

Son dönemlerde araştırdığım, yaşayanların deneyimlerini okuduğum, aklımdan çıkmayan konu bu! Melis asla bırakamaz gibi geliyor ama benzer durumda bebekleri olup, birkaç günde bıraktıranlar da var. Çok inatçı ve istediği olmadığında feryat figan ağlayan kuzucuğumu nasıl ağlatıp, bıraktıracağım, acayip stres yaptım. 

Yara bandı vs deneyenler var, eminim ki Melis'e çözüm değil bu.. Doktorumuz sabır taşı diye aktarlarda satılan birşeyden bahsetmişti, bir hastası söylemiş, bir günde bitmiş olay, istersen dene dedi ama, bundan da emin değilim.

Yani durumum pek karmaşık bu konuda : ) 

Tecrübelerinizi, önerilerinizi bekliyorum, benim için çok kıymetli olacak!



9 yorum:

  1. çok uzun süre emen bebeklerde zaman ilerledikçe fizyolojik değil psikolojik bir ihtiyaç haline geliyor sanırım tabii bir de iyice akılları herşeye erdiğinden bırakmaya ikna etmek anne için de yıpratıcı olabiliyor.
    Bence daha da zaman ilerlemeden bırakma yöntemlerini denemelisin!umarım ikiniz için de sorunsuz biter
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler, umarım dediğin gibi olur.. Paylaştıkların çok doğru, bi süre sonra psikolojik boyutuna takılıyor insan..
      Defne ve Derin'e sevgiler;)

      Sil
  2. iyi günler 21 aya giren oğlumu bu günlerde sütten kesiyorum.oğlumda anlattığınız gibi kızınıza çok benziyor ben kızılcık marmelatı sürüyorum göğsüme tadını ve görüntüsünü görünce ilk anladı ve ağlamaya başladı hem oğlum hemde kendim için çok yıpratıcı oldu özellikle gece uyanıp beni emmeye gelipte yine aynı şeyle karşılaşınca.oğlumla yanlız kalmamaya çalışıyorum eşim devralıyor bugün 3. günümüz size kolay gelsin.deneyimimi paylaşmak istedim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım kolayca sonlandırırsınız, gelişmeleri paylaşırsanız sevinirim: )

      Sil
  3. merahaba,
    herhaftalık blogunda yorumunuzu görünce düştüm buraya :)
    ben de aynı konudan korkuyordum. artık bitmiş, meme atta gitmiş gibi şeyler onu tatmin edecek açıklamalar değil diyordum ben de :D

    ama asla ve asla memeye bir şey sürmek tiksindirmek üzmek de istemiyordum. bu yüzden annemden destek aldım ilk 2 gün, sonrasında da 2 gün eşim destek verdi.

    çok meme krizine girince onlara devrettim ama kendimden de uzaklaştırmamaya gayret ettim. hayata başlarken ilk bağı olan memeden tiksinerek hayata güvensizlik duymasını hiç istemem. gündüz oyalayarak gece de kalkıp oynamak zorunda kalarak ilk günleri geçirdik.
    kucağımda uyuttum ama çok da bağrıma bastırmadım tahrik olmasın diye.(sigarayı bırakmaya çalışan birinin yüzüne sigara dumanı üflemek gibi :) )
    sürekli anlattım annecim artık hamma bitti (memeye verdiğimiz isim buydu) artık emmesen daha iyi olur, yemek yiyelim süt içelim araba sürelim diyerek geceyi gündüze karıştırarak geçirdik.
    1,5 ay oldu halen akşam işten eve gidince giysimi çekiştirip burnunu göğüslerimin arasına dayayıp kokluyor seviyor :) travmatik bitmediğini düşünüyorum bu hareketlerini görünce.
    zaten ilk aylar yanında dekolte giymemeye bile dikkat ettim :)
    umarım siz de sizin için en doğru olan yöntemle bıraktırabilirsiniz. yeme içme düzeninin bilmiyorum oğlum hep güzel yerdi ama uykusunda kocaman bir düzelme oldu resmen son 1 aydır uykumu alıyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler öncelikle:)
      Benim de korkum uzaklaşması, psikolojik olarak etkilenmesi.. İlk zamanlar oyalama yöntemi ile başlayacağız bakalım. Umarım uzun sürmez, sizin sitede de okudum, tam beni anlatmışsınız gerçekten, işin içinde olunca duygusunu anlıyor insan. Daha ne eşikler atlatacağız bakalım..
      Sevgiler.

      Sil
    2. Tuba burada buldum, o süreçle ilgili gelişmeleri.
      "1,5 ay oldu halen akşam işten eve gidince giysimi çekiştirip burnunu göğüslerimin arasına dayayıp kokluyor seviyor" cümlende çok içim burkuldu, benimki de kesin böyle yapar.
      Benim fikrim de bu yönde gündüz zaten babaannesi bakıyor Mira'ya, gece de bizde kalmalarını isteyeceğim birkaç gün, gece kalktığında babaannesi baksın, 2 gece bizde, 1 gece de onlarda bırakmayı düşünüyorum. Gündüz bir şekilde oyalanıyor da geceyi de böyle geçireceğiz bakalım neler olacak ama ben biraz daha bekleyeceğim sanırım. Mürvet sen başladın mı? Merak ediyorum deneyimlerini

      Sil
    3. Yok daha teşebbüs edemedim: ) Mail attım herhaftalık adresineee, görüşmek üzere..

      Sil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil