Bebeklerde damak
tadı anne karnında mı oluşuyor dersiniz ?
Melis’in yediği,
sevdiği ya da tam tersi sevmediği şeyler benimle benzer olmaya başlayınca bir
araştırayım dedim, doktorumuza da sordum. Gerçi bazen şunu bunu yemiyor diye
şikayetlendiğimde, biriniz demek ki bebekken böyleymişsiniz, şikayet etmeyin
derdi, gülerdik: )
Meğer hamileyken
beslendiğiniz yiyeceklerle çok ilgiliymiş, alakası olmadığını düşünürdüm hep.
Tat duygusu amniyo sıvısı ile anneden bebeğe geçermiş. Bu tatlar bebeğin hafızasında
yer edermiş..
Hamileliğimin ilk
3-4 ayında yoğun mide bulantısı yaşadığımdan, açıkcası suyu bile zorla içer
durumdaydım. Geçen yıllarda yazdığım haftalık yazıları okuyanlar bilir.
Normalde et-tavuk yemeyen biriyim. Hamileyken zoraki, kokusunu almadan evde yapılması
koşuluyla az biraz alışmaya çalışıyordum, şirkette yemekhaneye inmek kabustu,
koku konusunda duyarlı birinin hamileliğini anlayabiliyorum bu yüzden, bütün
bardaklar, çatallar kokuyordu sanki, en üst katlardan yemeklerin kokusunu
duyardım.. Eski günlere geri döndüm yazınca: ) ama inanın unuttum gitti ve çok
keyifli, mutlu bir dönemdi benim için, hep söylerim..
Konumuza devam
edersek, Melis de et asla yemiyor, minik minik yediklerine kattığımda hemen
anlıyor ve çıkarıyor ağzından. Köfteyi biraz yediği için sık sık yapıyoruz.
Hamileyken her
akşam mutlaka melisa çayı içerdim, nasıl iyi gelir rahatlatırdı. Melis de
ıhlamuru ve melisayı çok sever.
Makarna ve patatesi hergün yese sıkılmayan annesinin aynısı oldu
çıktı: ) Bulgur pilavı yemekten sıkılmıştım, folik asit içerdiği için eve
bulgurdan başka pirinç girmezdi, buna Melis de bayılıyor !
Sebzeleri ayırt
etmem ve bildiğiniz otoburum: ) Melis de çoğu sebzeyi yer, brokoli çorbasını
bile içiyor yani..
Hamileliğim
boyunca canım hiç tatlı istemedi, arada sütlü tatlılar yerdim, yemiş olmak
için. Melis de tatlıyı çok sevmez, çikolata hariç : ) Çikolatayı da gören
doğduğundan beri veriyoruz zanneder, daha yeni yeni arada kinder alıyorum,
nasıl yiyorr !
Damak tadının
genetik olduğu konusunun ispatıyız biz şu durumda.
Tüm bunların
dışında damak tadını geliştirme olayı var. Bunu geliştirmek için de, sürekli
aynı periyodda, aynı şeyleri yedirmemek, mutlaka değişik tatlara alışmasını da
sağlamak gerek. Sebzeleri ayrı ayrı yedirin, hepsini karıştırıp rondodan
geçirmeyin denir, buna katılıyorum ve ilk zamanlardan beri hem karışık, hem
ayrı ayrı verdim. Ama bazı tek başına yemediği şeyleri, mecburen ezip, sevdiği
birşeyle karıştırdığım oluyor, kuru bakliyatlar gibi mesela.
Nasılsa yemiyor
diyerek, bir denemede yemediği birşeyi kesmemek gerekiyor. Belki biraz ara
vermeli, ama sonrasında mutlaka yeniden denenmeli. Melis bir anda yoğurt yemeyi
bıraktı, meyve de karıştırsak reddediyordu, yayla çorbası şeklinde deniyoruz,
yiyor garip şey: ) Biraz ara verdikten sonra yeniden deneyeceğim.
İşte bu sebepler
ve örneklerden dolayı, hamileyken yediklerimize çok dikkat etmeliyiz ki
sonrasında zorlanmayalım. Her bebekte, her zaman böyle midir ? Hayır, değil
belki ama genele bakarsan böyle..
Bol iştahlı olsun
yumurcaklarınız !
Sevgiler.
benim kızlarım genel olarak yemek yiyen iştahlı çocuklar ancak ilk 2yıl yemeklerinin içeriği için çok kafa yordum !yaptığım sebze çorbalarının içinde hep et vardı,kahvaltıda bir sabah yumurta yememişlerse ertesi gün yumurtalalı ekmek ,sonraki gün omlet vs formatlarında evirip çevirdim zeytin ekledim !Sevmedikleri yemekleri hep yoğurtla yedirdim .Pilav ve eti ağızlarından tükürdüklerinde neden nasıl diye diye üzüldüğüm sorguladığım zamanlar çok oldu! gel gör ki bugün kereviz ,et ,nohut ,pilav ,bezelye her varsa yiyorlar :) sen sadece alternatifleri sun ve bekle elbette damak tadına bir noktada saygı duymak gerek! ancak en azından 2yaşına gelene kadar ihtiyacı olan yemesi gerekenler için çaba harca sonrasında yemezse yemesin acıktığını söyleyecek çünkü o zmn geldiğinde sen de yemedi diye üzülmeyeceksin :)
YanıtlaSil