33. Hafta

33. Hafta

İzne son 3 hafta...

Sabah huysuz uyanmış olmalıyım ki, farkında olmadığım ama dışarıdan Murat’ın ısrarla bişey var dediği ruh halim biraz bulanıktı galiba, Tansu Bey de kapıdan girer girmez “Neden bugün böylesin” diye sorguladı, sonrasında geldi diğer sorgular, “Anneliğe hazır mısın, gece kabus görüyor musun vs.” şeklinde.. Biraz muhabbetten sonra sıra geldi gün geçtikçe büyüyen Melis’imizi görmeye, bu sefer kıyamamış olmalı ki, sağ yandan ufak bir poz verdi bize, 1800’e ulaşmış kilosu, annesi de 64 kilo olup, en baştan bu yana 9 kilo almış:) Varsın bi 9 daha alsın, değmez miiii.. Her gittiğimde ayaklarımı, bacaklarımı da varis, şiş var mı diye kontrol eder Tansu Bey, bu sefer de şükür ki sorun yoktu. Herşey olumlu olunca, Melis’i de görünce keyiflendik, yüzümüz gülerek çıktık odadan.

Hastanede SSK geçmediğinden ve şirketim SSK’dan alınmış “Çalışabilir Raporu” istediğinden, Tansu Bey’in yazdığı raporun bir hükmü yoktu tabi, doğru SSK Okmeydanı Hastanesi’ne doğru yol aldık, internetten randevu almıştım öncesinde herhangi bir doktordan. Öyle bir doktor seçmişim ki maşallah bana yanii, eyvah dedim vermeyecek raporu:) Hem dediğini çok zor anladık, hem de uzun uzun bildiğim ve aslında haklı olduğu şeyleri anlatarak kafamı şişirdi açıkcası. Fazla uzattı sanki:) “Prosedürler neden böyle zorluyor anlamıyorum, neden şimdi izin hakkın varken çalışmak istiyorsun, ben bunu imzalayınca 37. Haftaya kadar doğuramazsın demiş oluyorum, kim garanti verir buna, doğumdan sonra kafan kalabalık olacak çalışıp ne yapacaksın, al izin dinlen vs.vs.vs” gibi daha aklıma gelmeyen, zaten yarısını da anlamadığım bir sürü şey anlattı, muayene de etmedi şükür:) İmzaladı sonunda, daha sonra Başhekim onayını da alıp, raporun aslını kendinize saklıyor, kopyasını İnsan Kaynakları Departmanı’na teslim ediyorsunuz ve 5 hafta daha çalışma hakkınız doğmuş oluyor. Ben 4 hafta daha çalışıp, sonrasında izne çıkacağım, sonuç olarak doğum tarihi belli olmadığı için, riske atmayıp kendime fazladan bir hafta ayırmış oluyorum aslında, herşey normal giderse.. Bu sizin tercihinize ve tabi ki gebelik koşullarınıza bağlı bence. Sonuçta çok zorlanıyorsanız, işe gidip-gelemeyecek pozisyonda iseniz kimse sizi zorlamıyor raporu aldın 5 hafta daha duracaksın diye, doktorunuza gider çalışamaz raporunuzu alır, işi bırakırsınız..

Bu prosedürü tamamladıktan sonra annemle kendimizi Eminönü’ne attık:) Kendimle ilgili bazı eksikleri tamamlamak için.. Melis’in süslerini, tüllerini, sepetini almıştık ama bir sepet daha gördüm ki çok beğendim, kendimi tutamayıp onu da aldım, lavantalarımızı da aldık.. Dağıtacağımız süslerin içine lavanta koymaya karar verdim, çikolatayı ayrı yaptıracağım, çünkü o süsleri kimse açıp da şekerini yiyip saklamıyor sanırım, saklasa da eksik kalıyor sanki, o yüzden direk hatıra kalması amaçlı lavanta koyacağız, yapmaya başladık bile, çok zevkli tek tek uğraşmak, miniğiniz için, onunla birlikte..Renkli nazar boncukları aldık, bunları da takıyoruz, ayrıca Hoşgeldin Melis yazılı minik küpürler hazırlamıştım, bunları da zımbalayacağız:)

Melis’in odası da annecimin, yengem ve kuzenimin desteği ile hazır durumda, yıkanan minilerini ütülediler, özenle katladılar, alınan oda eşyalarını kutularından çıkardık, dolapları yeniden silindi, örtüleri yerleştirildi. Herşey o kadar güzel görünüyor ki, gidip gidip bakıyor inceliyorum, kendi kendime nazar değdireceğim:) Bu yüzden heryere minik nazar boncukları taktık, öyle keyifliydi ki.. Fotolarını çekip koymak isterdim ama halısı ve tülü eksik henüz, o yüzden herşey tam olmadan koymayayım dedim:) Nasılsa herşey hazır hemen biter diye düşünürken, epey vaktimizi aldı.. Evdeki bitmeyen işlerimize de yardım edince çok yoruldular, Melis gelsin yardım edecek onlara:p

Anne yüreği işte, kendi eviyle zor ilgilenirken, bize geldiğinde yerinde duramıyor, herşeyi yapmak istiyor, bir kere yoruldum demiyor, Melis’e şimdiden deli gibi düşkün toz kondurmuyor:) Anneeeem:*

Haftasonu Ali Sarp’ın diş buğdayı vardı, Melis’le gittik, Tuğba Teyze’mizin hazırladığı sevimli hediyelerimizi aldık, son dönemlerde duymuşsunuzdur fide veya çiçek dağıtılmasını, hem süper bi fikir hem de değişik, Ali Sarp ile başlatmış olduk, çiçeğimizi de ekilmek üzere aldık, adı Melis olacak: ) Herşey çok güzeldi kısaca, Ali Sarp’la fotomuzu da ekledim..

Ertesi gün de Kayra’mızı sevdik bolca,  İlknur’umla Polenezköy’e gittik ailece, hava süperdi, mis gibi bir piknik ve dinlendirici bir gün oldu.

Güzel enerjilerle dolu mutlu bir hafta dileğiyle...