Annem çalışan bir anne olmadığı
için anneannemle Melis gibi fazla ve uzun paylaşımlarımız olmadı ama sevgisi
bambaşkaydı, tam bu sıralarda rahatsız olması içimi burkuyor, hep daha sık
gidip görmek istiyorum.
Yemekleri bile farklıydı sanki,
canımız birşey istiyorsa o yapsındı, haftasonları orda kalınsın, bize hep
bisküvili pasta yapsın vs.. :) Hatta Melis hep annemin köftesini yer, ben yapınca yemez, ben de derim benim
anneannem seninkinden güzel yapıyor diye :) ..
Eskiden hiç aklıma gelmezdi ama
Melis’ten sonra, bana bişey olursa Melis ne yapar korkusu vardır hep içimde bir
yerlerde. Bana çok bağımlı olması da korkutur, bazen babasıyla birlikte uyusun
diye, uyku aşamasında babasına devrederim ve buna benzer şeyler.. Bilmiyorum
paranoyakça gelebilir size belki ama maalesef engel olamadığım düşünce ve
hisler. İnsan yaşadıkça anlıyor hayatta hiçbirşeye çok bağlı kalmamak, birşeye
kendini çok alıştırmamak gerektiğini..
Melis çok şanslı, ona karşılıksız
sevgisini veren, ne istese anında yapıveren, fedakar bir anneannesi var.
İlişkileri gün geçtikçe güçleniyor ve bu beni nasıl mutlu ediyor tahmin
edersiniz.
Değişik bir oyun oynuyorsak ya da
farklı bişey yapıyorsak, hemen anneannesini çağırıyor gelip görmesi için. Gece
uyuyacağı zaman benimle vakit geçirdikten sonra, anneanne beni uyutsun,
anneanneyle birlikte uyucaz diyerek kaçıveriyor yanımdan. Yemek yerken,
anneanne de yiyecek demeden başlamıyor. Akşamları belli bir saatten sonra
anneanne dinlenecek odasında diyoruz ama anlayan kim:) Yanında bitiveriyor bir süre
sonra.. Annemin bu aramızda kimseye söyleme dediği şeyleri asla söylemez mesela:)
Anneme olan bağımı çevremdekiler
bilir, tüm detayları düşünürüm ona dair, önceliğim hep odur, 2008 yılında
geçirdiği rahatsızlık hayatımda yaşadığım 2. büyük travmadır, şükür ki atlattık
ve iyi, en önemlisi bu. Ve Melis’in de ona hayat kattığını gözlerinde görmek,
bambaşka..
Dileğim; anneannesiyle geçirdiği
her anı hep hatırlasın, kıymetini bilsin.. Ben bunun için elimden geleni
yapacak, ona güzel anılar biriktirmeye devam edeceğim.
Melis de malum Yengeç kızı,
yengeçlerin anne düşkünlüğü de ayrıdır, bilirsiniz. Ama o kadar düşkün olmasın
diyorum bi yandan yaa, ileride çok zor hislerle boğuşur yavrum yoksa..
Başımızdan eksik olmasınlar, mutlu
ve sağlıklı olsunlar...
Hislerime tercüman olmuşsunuz yine..
YanıtlaSilHem annenizle ilgili yazdıklarınız, hem melisin yengeç kızı olmasından dolayı tedirginlikleriniz,
bana birşey olsa ne yapar korkularınız..
İçimiz umut doluyken insanın bu kadar şükretme sebebi olması korkuları da beraberinde getiriyor sanırım.
Onlar hep çok sağlıklı, mutlu, huzurlu olsun ve bizde hep onların yanında sağlık, mutluluk, huzur bulalım inşallah.
Aynı şeyleri hissediyoruz demek ki.. Teşekkür ederim güzel yorumlarınıza, dileklerinize, hep mutlu, sağlıklı ve yanımızda olsun sevdiklerimiz..
Sil